استیو ویتکاف، فرستاده ویژه رئیس‌جمهوری آمریکا به همراه جرد کوشنر، داماد دونالد ترامپ، روز سه‌شنبه برای دیدار با ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه، به منظور مذاکره در مورد راه‌های احتمالی پایان جنگ در اوکراین، وارد مسکو شدند.

ترامپ گفته بود که می‌خواهد به مرگبارترین درگیری اروپا از زمان جنگ جهانی دوم پایان دهد، اما تلاش‌های او تاکنون، از جمله نشست با پوتین در آلاسکا در ماه اوت و دیدار با ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهوری اوکراین، هنوز نتوانسته است صلحی به ارمغان بیاورد.

به گزارش رویترز، در روزهای گذشته گزارشی از ۲۸ بند طرح پیشنهادی صلح ایالات متحده منتشر شد که نگرانی مقام‌های اوکراینی و اروپایی را به همراه داشت. آن‌ها گفتند که این پیشنهاد به معنای تسلیم برابر خواسته‌های اصلی مسکو در مورد منع عضویت اوکراین در ناتو، کنترل مسکو بر یک‌پنجم اوکراین و محدود کردن ارتش آن کشور است.

سپس قدرت‌های اروپایی پیشنهاد متقابل خود را برای صلح ارائه دادند و بعد از مذاکرات ژنو، ایالات متحده و اوکراین هم اعلام کردند که برای پایان دادن به جنگ یک «چارچوب صلح به‌روز و اصلاح‌شده» ارائه کرده‌اند.

امانوئل مکرون، رئیس‌جمهوری فرانسه، روز دوشنبه اعلام کرد که در هفته‌های آینده فشار تحریم‌ها بر شرکت‌ها و صنایع نفت و گاز روسیه به «بالاترین سطح از آغاز تهاجم» این کشور به اوکراین خواهد رسید. او پس از دیدار با ولودیمیر زلنسکی در پاریس گفت افزایش این فشارها می‌تواند «تغییردهنده بازی» باشد و تاکید کرد که سطح محدودیت‌ها بر اقتصاد روسیه به‌ میزان قابل‌توجهی افزایش خواهد یافت.

ولودیمیر زلنسکی روز سه‌شنبه در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «اوکراین با جدیت تمام به همه تلاش‌های دیپلماتیک نزدیک می‌شود و ما به دستیابی به صلح واقعی و امنیت تضمین‌شده متعهدیم. این دقیقا همان سطح تعهدی است که باید از طرف روسیه هم دیده شود.»

پوتین که تقریبا چهار سال پیش دستور ورود نیروهایش به اوکراین را داد، گفته که بحث‌ها تاکنون در مورد پیش‌نویس توافق نبوده، بلکه در مورد مجموعه‌ای از پیشنهادها است که به گفته او «می‌توانند مبنای توافق‌های آینده باشد».

دمیتری پسکوف، سخنگوی کرملین، گفت که پوتین اواخر وقت سه‌شنبه از ویتکاف و کوشنر در کرملین استقبال خواهد کرد. پوتین می‌گوید آماده مذاکره برای صلح است، اما اگر اوکراین از توافق خودداری کند، نیروهای روسیه بیشتر پیشروی خواهند کرد و بخش‌های بیشتری ازخاک اوکراین را تصرف می‌کنند.

یک منبع روسی گفت که تلاش‌های دولت ترامپ برای یافتن صلح بهترین فرصت برای پایان دادن به جنگ است، زیرا مذاکرات پیشین با اوکراین چندین بار شکست خورده است.

درگیری در شرق اوکراین در سال ۲۰۱۴ پس از سرنگونی یک رئیس‌جمهوری طرفدار روسیه و الحاق کریمه به روسیه آغاز شد و نیروهای جدایی‌طلب تحت حمایت روسیه با نیروهای مسلح اوکراین در حال جنگ بودند. نیروهای روسیه اکنون بیش از ۱۹ درصد خاک اوکراین را در کنترل دارند که نسبت به دو سال پیش، ۱ درصد افزایش یافته و در سال ۲۰۲۵ با بیشترین سرعت از سال ۲۰۲۲، پیشرفت کرده‌ است.

رئیس‌‌جمهوری روسیه روز یکشنبه در بازدید از یک مرکز فرماندهی مشترک نیروهای ارتش، گزارش تصرف دو منطقه راهبردی در شرق اوکراین را دریافت کرد. کاخ کرملین این ویدیو را با یک روز تاخیر منتشر کرد. سپس دمیتری پسکوف، سخنگوی کرملین، روز دوشنبه خبر تصرف پوکروسک و ووچانسک در استان دونتسک اوکراین را رسما اعلام کرد، اما ارتش اوکراین روز سه‌شنبه ادعا کرد که نبرد در حومه ووچانسک همچنان ادامه دارد و این شهر «هنوز سقوط نکرده است».

مقام‌های آمریکایی تلفات این جنگ را بیش از ۱.۲ میلیون کشته و زخمی اعلام کرده‌اند؛ اگرچه نه اوکراین و نه روسیه تعداد دقیق تلفاتشان را فاش نمی‌کنند. این درگیری همچنین باعث ویرانی گسترده شهرها و روستاهای اوکراین شده و بسیاری از مردم را مجبور به ترک خانه‌هایشان کرده است.

خواسته‌های کلیدی روسیه عبارت‌اند از تعهد اوکراین به نپیوستن به ناتو، تعیین محدودیت برای تعداد نیروهای ارتش اوکراین، کنترل روسیه بر کل دونباس، به رسمیت شناختن کنترل روسیه بر مناطق کریمه، دونباس، زاپوریژژیا و خرسون و حفاظت از روس زبانان و معتقدان به مذهب ارتودکس روسی در اوکراین.

اوکراین می‌گوید که این موارد به منزله تسلیم شدن و پیروزی نهایی روسیه است، اگرچه ایالات متحده ضمانت امنیتی ۱۰ ساله برای کی‌یف هم ارائه کرده است.

اوکراین و قدرت‌های اروپایی این جنگ را یک تصرف سرزمین به سبک امپراتوری مسکو به تصویر می‌کشند و هشدار داده‌اند که اگر روسیه در این جنگ پیروز شود، روزی به اعضای ناتو هم حمله خواهد کرد. زلنسکی می‌گوید روسیه نباید به دلیل جنگی که خود آغاز کرده است، پاداش بگیرد.

روسیه هرگونه برنامه‌ برای حمله به ناتو را انکار کرده است، همانطور که قبل از حمله تمام‌عیارش به اوکراین، هرگونه برنامه‌ای را برای حمله به اوکراین انکار کرده بود.